De man die alles achterliet – Tanya Commandeur

David zou ongetwijfeld vertellen dat zijn moeder een snoepwinkel naast de barbierszaak bestierde. Dat dat een kwestie van pure noodzaak was, omdat zijn vader hen jaren geleden had verlaten om zijn geluk in Amerika te beproeven.

Korte inhoud
“De man die alles achterliet is een historische roman van Tanya Commandeur, gebaseerd op het verhaal van haar betovergrootvader.

Holland-Amerika, begin twintigste eeuw: David Buijser is elf jaar als zijn vader Johannes het gezin in de steek laat. Jaren later volgt David het spoor naar New York, waarbij hij zijn doel voor ogen houdt: de man leren kennen die zoveel op hem zou lijken.”

Manderley voor altijd – Tatiana de Rosnay (+ winactie!)

Ik zou simpelweg kunnen zeggen dat ik voor haar ben gekomen, dat ik daarom hier ben, dat het spoor hier begint. Want achter die grote ivoorkleurige pilaren, achter die witte voordeur van nummer 24, is op 13 mei 1907 Daphne du Maurier geboren.

Korte inhoud
“‘Vannacht droomde ik dat ik weer naar Manderley ging.’
De openingszin van de roman Rebecca van Daphne du Maurier heeft generaties lezers doen wegdromen. Van Du Mauriers romans gingen miljoenen exemplaren over de toonbank, haar werk werd in veertig landen vertaald en Jamaica Inn en The Birds werden succesvol verfilmd door Alfred Hitchcock.
Wat is er bekend over Daphne du Maurier, over de hartstochtelijke ambities van deze schrijfster, haar nauwe band met Frankrijk en de verwevenheid van haar werk en leven?
Manderley voor altijd leest als een meeslepende roman en biedt een fascinerend portret van een vrouw wier leven net zo mysterieus was als het werk dat zij schreef, vol psychologische spanning.”

Ochtendkoorts – Péter Gárdos (+ winactie!)

Het was een wisselvallige zomerdag toen mijn vader Zweden binnenvoer. De oorlog was net drie weken voorbij.

Korte inhoud
“In Ochtendkoorts wordt Miklós, een Hongaarse overlevende van Bergen-Belsen, verscheept naar een vluchtelingenkamp in Zweden. Hij heeft te horen gekregen dat hij nog maar enkele maanden te leven heeft. Miklós wil iets achterlaten, een bewijs dat hij bestaan heeft, en stelt een lijst op van 117 vrouwen die afkomstig zijn uit hetzelfde gebied als hij, eveneens een kamp overleefd hebben en nu in Zweden zitten. Hij schrijft ieder van hen aan in de hoop op een reactie en een echtgenote. In een ander vluchtelingenkamp leest Lili zijn brief. Ze ligt op bed, heeft niets omhanden en besluit terug te schrijven. Met elke brief raken ze verliefder. In december 1945 besluiten ze elkaar te ontmoeten, en in de drie dagen die ze samen doorbrengen raken ze ervan overtuigd dat ze willen trouwen. Ze moeten alleen nog een manier vinden om dat voor elkaar te krijgen…

Ochtendkoorts is een prachtig liefdesverhaal, gebaseerd op het leven van de ouders van de auteur.”

Het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd

Het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd – Charles den Tex & Anneloes Timmerije

Samenvatting
“Haar jurk is het laatste wat hij van haar ziet, wapperende vrijheid waar geen vlag aan kan tippen. […] Ze weten zich op de rand van de oorlog, al gelooft niemand dat Japan Indië zal binnenvallen. […] Guus zit nog steeds achterstevoren op zijn stoel. Deze minuten zijn nog voor haar. Het is alsof hij nu al weet hoelang hij met die minuten zal moeten doen. ”

Nederlands-Indië staat op het randje van oorlog met Japan. Toch geloven ze niet dat de Jap gauw echt zal binnenvallen. De beste gevechtsvliegers van het KNIL worden naar Australië gestuurd om nieuwe kisten, bommenwerpers, op te halen, zodat ze de luchtaanvallen van de Jappen een halt kunnen toeroepen.

Lieve Juul – Nathalie van Stijn

Samenvatting
“Een zwangerschap is niet altijd een roze wolk. Zo was mijn zwangerschap verre van ideaal. Een gevecht tegen een placenta praevia totalis (voorliggende placenta) werd uiteindelijk teveel voor onze dochter. Zij overleed ten gevolge van deze aandoening. De wereld waarin wij ons bevonden en nog steeds bevinden heb ik geprobeerd te beschrijven. Wat begon als een dagboek (uit verveling en omdat er veel gebeurde wat ik niet wilde vergeten) is uitgemond tot een boek.
Een boek met herkenningspunten en hopelijk steun voor degene die zich in een vergelijkbare situatie bevinden. Helaas zijn deze mensen er…veel teveel.”

Spuiten & snikken – Claudia van Loon

Samenvatting
“Een op de zes stellen krijgt in hun leven te maken met vruchtbaarheidsproblemen. Met mijn verhaal wil ik het onderwerp bespreekbaar maken en meerdere taboes doorbreken. Ik hoop dat lotgenoten (h)erkenning vinden in mijn boek. Ook wil ik familieleden en vrienden van deze stellen laten zien wat er in ons omgaat. Hoe ga je om met verminderde vruchtbaarheid als het jou en je omgeving raakt?”

Maart 2008, tijdens een avondje stappen komt Claudia Jan tegen, die ze nog kent van de middelbare school. Er zijn op slag kriebels, maar Claudia heeft een relatie. Toch valt er tegen de verliefdheid niet te vechten, ze horen bij elkaar, dus het duurt niet lang voor ze een stel zijn. Ze genieten samen van het leven. Ze studeren af, krijgen een goede baan, kopen samen een huis en er komt gezinsuitbreiding in de vorm van Charlie, een chocoladebruine labradorpup. Op gegeven moment besluiten ze dat ze voor een kindje willen gaan. En als ze zich dan ook nog eens verloven lijkt het niet meer stuk te kunnen.

Mini-recensie: De lab baby – Patricia van Liemt

ISBN 9789021807225
Uitgever: Luitingh-Sijthoff

Jasper en Suus willen graag een kindje, maar na een jaar “oefenen” is het nog niet gelukt. Ze gaan naar het ziekenhuis voor onderzoek en komen zo in de Medische Malle Molen terecht met alle bijbehorende emoties.

Dit ervaringsverhaal leest als een roman, maar is gebaseerd op de realiteit. Je wordt meegesleurd in de MMM achtbaan, of je er nou zelf ervaring mee hebt of niet. Voor mij was het zeer herkenbaar, ik was weer even terug in die zenuwslopende tijd vol van hormonen die je leven overnemen.
Een aanrader voor wie zelf in de MMM zit of voor wie wil weten hoe het kan zijn voor een verminderd vruchtbaar stel.

Leren leven als een elastiekje – Katja Swager

ISBN 9789081941105
Uitgever: 7 Hathors Publishing
372 pagina’s
Verschenen: augustus 2012

“Er was eens……

Er was eens een carrièretijger. Ze was 31 jaar, werkte hard om zich vooral voor anderen te bewijzen. Rende van hot naar haar en verloor zichzelf volkomen in de ratrace van het leven. Snelheid was haar ding, ze racete rond op een Suzuki TL 1000 motorfiets en liet zich door niets en niemand iets vertellen. Gas is alles! Ze nam het leed van de wereld op haar brede schouders zodat ze haar eigen sores niet hoefde te voelen. Lekker makkelijk!

Tot op een dag de noodrem aangetrokken werd. Wie niet horen wil moet bloeden, ehh… voelen. Baarmoederhalskanker in de terminale fase bracht haar leven tot stilstand.
En toen?

Je raad het al, die carrièretijger ben ik en ik deel graag met je hoe het komt dat ik het kan navertellen… Waarom? Omdat ik op het nippertje, balancerend tussen leven en dood, in de stilte eindelijk gehoor gaf aan de roep van mijn hart. Niet denken, maar voelen! Dat bleek de weg terug naar het leven, terug naar mijn ware zelf. Van terminaal kankerpatiënt tot helemaal schoon op eigen kracht en op mijn eigen, eigenwijze manier…

Het slot van het boek heb je al geraden, het heeft een heel erg happy end. Anders had jij dit boek nu onmogelijk in je handen kunnen hebben. Tja, en wat dat elastiekje daar nu mee te maken heeft? Ik daag je uit om dit boek te lezen en er onder andere achter te komen dat alles anders is als je het op zijn Katjasiaans bekijkt.”

Katja Swager kreeg de diagnose terminale baarmoederhalskanker. Zouden haar grote liefde Henk en haar peuter Yannick dan echt alleen achterblijven? Geen sprake van!
Op een dag heeft de nuchtere Noord-Hollandse een spirituele ervaring, een bezoek van een “Mentor”. Die vertelt haar te leven vanuit haar hart en niet vanuit haar hoofd en zegt haar niet te vechten zoals ze al haar hele leven gedaan heeft, maar zich over te geven. Dit is een eye-opener voor Katja. En ze weet langzaamaan op haar eigen kracht en haar eigen wijze de kanker te overwinnen…

“Toen ik compleet was vastgelopen in mijn eigen overtuigingen, over hoe het leven zou moeten zijn en hoe ik invulling moest geven aan dat waarvan ik dacht dat dat het leven was, sloeg het noodlot toe. Ik had nog maar heel kort te leven. En dat noodlot bleek mijn redding.
Van carrièretijger naar kankerpatiënte. Naar de dood en weer terug. Heftig? Dat wel, maar ook heel gaaf. Want het bleek een prachtige reis te zijn, terug naar mijn hart, terug naar het leven.”

In Leren leven als een elastiekje vertelt Katja haar heftige en wonderbaarlijke levensverhaal. Aangevuld met afbeeldingen van (eigen) schilderijen en songteksten, die er een extra dimensie aan geven.
Het spirituele aspect van dit boek kan je aanspreken of niet, dat is heel persoonlijk, maar het is hoe dan ook een boek waar veel waardevolle levenslessen in zitten. Ziek of niet, je kunt er allemaal wel iets uithalen. Katja weet haar pittige verhaal met veel humor te brengen, waardoor het ondanks het zware en serieuze onderwerp een luchtig verhaal blijft. Ik denk dat ze veel mensen hoop geeft met het delen van haar verhaal, waarin ze je een andere kijk op (het genezen van) kanker geeft. Ik heb bewondering voor haar en vind het heel moedig en mooi dat ze haar ervaringen op papier heeft gezet.

“En met mijn hoofd in de wolken, mijn voeten stevig op de aarde volg ik bij iedere stap de waarheid van mijn eigen hart. Met de bron van het leven, mijn hart, als mijn kompas.”

Follow my blog with Bloglovin

De dag dat ik doodging – Tania Bongers

ISBN 9789048818877
Uitgever: Mistral
304 pagina’s
Verschenen: oktober 2013

“De dag dat ik doodging is het aangrijpende relaas van een jonge vrouw die tijdens haar zwangerschap ontdekt dat ze baarmoederhalskanker heeft. De reactie van de artsen is eenduidig: checken of er geen uitzaaiingen zijn, de baby aborteren en de baarmoeder met de tumor verwijderen, alleen dan heeft ze een overlevingskans. Maar Tania denkt er niet over om abortus te plegen. Vóór alles zal ze proberen het kindje te laten overleven. Het leidt ertoe dat zij een van de eerste vrouwen ter wereld is die chemotherapie krijgt tijdens de zwangerschap. De dag dat ik doodging is het genadeloos eerlijke verhaal van een moeder die vecht voor haar kind. Een verhaal over  kanker, liefde, onmacht, zwangerschap en ethische keuzes. 

Tania Bongers werkt als internationaal PR-manager in de modewereld. Op een openhartige, inspirerende en luchtige manier beschrijft Tania in De dag dat ik doodging de strijd die ze aanging en de revolutionaire behandeling die ze kreeg. Ze hoopt dat dit boek, op welke manier dan ook, een positieve uitwerking heeft op het leven van een ieder.”

“Kanker? Dat hebben andere mensen, ik niet. Ik ben jong, ik sport, ik eet gezond. Ik heb wel lang gerookt, maar daar ben ik vijf jaar geleden al mee gestopt. Ik sta op het punt mijn eerste kindje te krijgen. Ik kan gewoonweg geen kanker hebben. Niet nu.”

Tania, 32, en Antonie zijn bijna vier jaar samen als hij voorstelt om te proberen een kindje te krijgen. Ze zijn twee succesvolle jonge en gezonde mensen die samen oud willen worden, een kindje lijkt een logische volgende stap. Als Tania op vakantie is bij een vriendin op Mauritius blijkt ze zwanger te zijn, Tania en Antonie zijn dolgelukkig.
Maar dan slaat het noodlot toe: Tania heeft last van bloedverlies en ondanks dat met de kleine alles goed is blijkt uit inwendig onderzoek dat ze een zorgwekkende tumor op haar baarmoederhals heeft. Het blijkt een kwaadaardige tumor te zijn en ze komt in medische stroomversnelling terecht. De artsen raden haar aan om de baby te aborteren en de tumor zo spoedig mogelijk te verwijderen.
Tania kan zich daar niet bij neerleggen, zonder dit kindje had ze nooit ook maar een kans op overleven gehad, want dan was de kanker niet op tijd gesignaleerd. En dat ze zwanger is geraakt ondanks de tumor is een wonder op zich. Als een leeuwin strijd ze voor het leven van haar ongeboren kindje. Na een speurtocht op internet stuit Tania op een artikel uit een Belgisch ziekenhuismagazine waarin ze leest dat chemo tijdens de zwangerschap mogelijk is mét grote overlevingskans voor de baby. Ze gaan naar Leuven voor een gesprek met de desbetreffende arts en komen vol hoop terug naar Nederland. Gelukkig wil het AMC meewerken en kan Tania in Amsterdam onder behandeling blijven. Ze gaat de strijd aan met de kanker en hoopt dat ze de juiste beslissing heeft genomen, dat haar kindje inderdaad niet zal lijden onder de chemo.
Het is een zware en emotionele strijd, niet zonder slag of stoot, maar de beslissing blijkt juist te zijn geweest. Tania zet een gezonde dochter op de wereld en de artsen hebben de tumor kunnen verwijderen.

De dag dat ik doodging heeft me onwijs aangegrepen, mede doordat ik zelf zwanger ben kwam Tania’s verhaal keihard bij me binnen en heb ik flink wat traantjes gelaten. Wat een achtbaan van emoties; van geluk en blijdschap naar wanhoop, onzekerheid en een sprankje hoop. Ik heb heel veel bewondering voor deze sterke, moedige en positief ingestelde vrouw die tegen het advies van de artsen in is gegaan en op zoek ging naar een alternatief waarbij zijzelf én de baby kans op overleven hadden.

De dag dat ik doodging is een heel toegankelijk geschreven boek. Tania Bongers heeft een fijne en vlotte schrijfstijl die je het gevoel geeft dat je een Chicklit aan het lezen bent, maar dan wel eentje met een rouwrandje…
Ik hoop van harte dat de kanker wegblijft en wens Tania nog heel wat gelukkige jaren samen met haar Antonie en Eva toe.

Follow my blog with Bloglovin

Koningskinderen – Ingrid van der Kuil

ISBN 9789081954006
Uitgever: Ingrid van der Kuil
241 pagina’s
Verschenen: april 2012

“Zwanger worden en kinderen krijgen is niet voor iedereen een vanzelfsprekendheid. Eén op de zes echtparen met een kinderwens krijgt te maken met vruchtbaarheidsproblemen. Daarnaast krijgen helaas ook veel mensen te maken met een overlijden van hun kind voor, tijdens of na de geboorte.

Het zijn onderwerpen waar Ingrid van der Kuil (1971) en haar man ook mee te maken kregen. Tussen 1998 en 2003 zijn zij onder behandeling in een ziekenhuis geweest om hun kinderwens mogelijk alsnog te kunnen laten vervullen. Tijdens deze zware periode heeft Van der Kuil – in soms zeer rake woorden – een dagboek bijgehouden. Kinderloosheid, diverse soorten vruchtbaarheidsbehandelingen, verlies, adoptieoverweging en zwangerschapsbeleving. Het een ingrijpender dan het ander, maar door haar eerlijke, oprechte dagboekstijl raakt dit boek het hart van de lezer. Van der Kuil beschrijft uitgebreid de verschillende emoties die hiermee gepaard gingen.

Koningskinderen is aan aanrader voor mensen die graag zwanger willen worden (maar waarbij het om wat voor reden dan ook niet lukt) of mensen die te maken krijgen met een overlijden van een kind. Ook is het een aanrader voor ’de’ omgeving, voor artsen en ander ziekenhuispersoneel, en voor iedereen die meer wil weten over de onderwerpen ‘ongewenste kinderloosheid’ en ‘vroeggeboorte en overlijden kind’.

Het is bijzonder om te lezen over de wervelwind van emoties waar Van der Kuil en haar man langdurig mee te kampen hebben gehad. Dit boek bevat voor iedere lezer iets waardevols en dat maakt het nu al uniek.”

Recensie Judith:

Het mooie van dit boek is dat het voor “ieder wat wils” heeft doordat het in drie delen is gesplitst die je los van elkaar zou kunnen lezen, zo kun je bepalen waar jij op dat moment het meest behoefte aan hebt:

Kinderwens die niet in vervulling gaat.
Ingrid vertelt in het eerste deel over de moeilijke weg om zwanger te raken als je hulp nodig hebt van het ziekenhuis. Een zware weg vol met obstakels, hoop en wanhoop.

Zwangerschap en vroeggeboorte met overlijden en opnieuw behandelen.
Ingrid raakt na een lange weg zwanger van een tweeling, maar zij en haar man krijgen te maken met de vroeggeboorte en het overlijden van de kindjes. Daarop volgt ook nog een miskraam. Deze zware periode wordt beschreven in het tweede deel.

Toch nog het geluk mogen ervaren.
Wonder boven wonder mogen Ingrid en haar man na twee spontane zwangerschappen toch nog twee gezonde kindjes in hun leven verwelkomen. Deze mooie, maar ook spannende, periode beleef je mee in het derde deel.

Net als de schrijfster van dit verhaal heb ik PCOS, een hormonale afwijking (zie o.a. Freya.nl), en heb daardoor ook een lange weg afgelegd tot de komst van ons zoontje en nu de zwangerschap van onze tweede frummel. Dit boek was voor mij een opeenstapeling van herkenning; het heen en weer geslinger tussen hoop en wanhoop, het onbegrip van sommige kanten (gelukkig niet veel!), het verleggen van grenzen, het geduld wat je op moet brengen, de teleurstellingen die je keer op keer moet incasseren, het er samen met je partner doorheen moeten zien te komen…
Het verhaal is heel toegankelijk doordat het in dagboekvorm geschreven is. Ik vind het heel knap en bijzonder dat Ingrid zich zo kwetsbaar opgesteld heeft door haar persoonlijke verhaal met ons te delen. Het is een heel waardevol verhaal wat hopelijk zorgt voor herkenning bij lotgenootjes en erkenning bij hun omgeving, zowel privé als medisch gezien. Ik zou graag zien dat het onderwerp onvruchtbaarheid/verminderde vruchtbaarheid uit de taboesfeer verdwijnt, en boeken als deze en bijvoorbeeld Paaseitjes zoeken in het AMC van Anne Tel zullen daar zeker aan bijdragen.

Ik heb dit boek tegelijk gelezen met Jenny van Jennysbookcase, voor onze “Boekenwurmenclub“, als boek van de maand oktober. Dit is hoe zij over Koningskinderen denkt:

Recensie Jenny:

Het boek bestaat uit drie delen, zodat de lezer zelf kan kiezen. Het eerste deel gaat over het leven tussen hoop en wanhoop, ziekenhuisbezoeken, misstanden in hetzelfde ziekenhuis, door durven zetten en jezelf iedere keer weer bij elkaar rapen na slecht nieuws. Het tweede deel gaat over de eerste enorme vreugde en daarna het intense verdriet. De pieken en dalen lijken in dit deel nog groter dan in het eerste.
En dan van intens verdriet naar voorzichtige vreugde in het derde deel. De klachten over hormonen spuiten en onderzoeken maken plaats over klachten over pijnlijke bekkens en opgezwollen voeten.

Tijdens het lezen word je heen en weer geslingerd tussen alle emoties die Ingrid en haar man hebben doorgemaakt. Ik betrapte mij op een gegeven moment op een gedachte tijdens het lezen. Ik dacht: ‘lees ik nu al weer over het verdriet’. Daarna dacht ik, maar zo is het volgens mij ook echt als je in deze situatie zit. Je kunt gewoon aan niets anders meer denken, je kunt je slecht concentreren wat weer invloed heeft op werk, je bent prikkelbaar wat weer invloed heeft op je relatie en je bent gewoon ontzettend verdrietig na weer een mislukte poging. Ondanks dat ik zelf (nog) geen kinderwens heb, is dit boek toch heel erg waardevol voor mij geweest. Het heeft mij een goed beeld gegeven wat het met mensen kan doen als ze in zo’n situatie zitten, het is namelijk heel echt en puur opgeschreven. En, mijn eigen (vreemde) gedachten is ook meteen van tafel geveegd. Ik denk echt dat het heel erg troostrijk kan zijn als je wel in die situatie zit. Ik wens iedereen die nu in deze situatie zit heel veel kracht (om wijze besluiten te nemen) en liefde (van familie en vrienden) toe. Dank je wel Ingrid voor dit recensie-exemplaar en het delen van je eigen verhaal.

Follow my blog with Bloglovin